Ῥήσου κ

См. также в других словарях:

• Ιπποκόων — Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Γιος του Οίβαλου, βασιλιά των Αμυκλών της Λακωνίας και της νύμφης Βατείας. Παρότι τον θεωρούσαν νόθο, στηρίχθηκε στην πρωτοτοκία του και έδιωξε, μετά τον θάνατο του πατέρα του, τους αδελφούς του, Τυνδάρεω και Ικάριο …   Dictionary of Greek

• κυνήγι — Η καταδίωξη άγριων ζώων με σκοπό τον φόνο ή τη σύλληψή τους στο φυσικό τους περιβάλλον. Πρωταρχικό κίνητρο του κυνηγού υπήρξε η προμήθεια τροφής· αργότερα ο κυνηγός χρειαζόταν επίσης τα δέρματα, τα οστά και τις τρίχες των θηραμάτων για την… …   Dictionary of Greek

• ρήσος — I Κατά την ελληνική μυθολογία, βασιλιάς της Θράκης που είχε πάει στην Τροία τον τελευταίο χρόνο του Τρωικού πολέμου, ως σύμμαχος του Πριάμου. Αλλά το ίδιο κιόλας βράδυ της άφιξής του, τον σκότωσε ο Διομήδης και ο Οδυσσέας. Ο φόνος του Ρ. αποτελεί …   Dictionary of Greek

• ρησός — I Κατά την ελληνική μυθολογία, βασιλιάς της Θράκης που είχε πάει στην Τροία τον τελευταίο χρόνο του Τρωικού πολέμου, ως σύμμαχος του Πριάμου. Αλλά το ίδιο κιόλας βράδυ της άφιξής του, τον σκότωσε ο Διομήδης και ο Οδυσσέας. Ο φόνος του Ρ. αποτελεί …   Dictionary of Greek